تکبر و خودستایی در قرآن
*و خدا را بپرستيد، و چيزي را شريک او قرار ندهيد، و به پدر و مادر و خويشاوندان و يتيمان و مستمندان و همسايه نزديک و همسايه دور و همنشينان و همراهان و در راه ماندگان و بردگان نيکي کنيد؛ يقيناً خدا کسي را که متکبّر و خودستاست، دوست ندارد.
*و آنان که آيات ما را تکذيب کردند، و از پذيرفتن آنها تکبّر ورزيدند اهلِ آتش و در آن جاودانه اند.
*و در زمين، با تکبّر و سرمستي راه مرو که تو هرگز نمي تواني زمين را بشکافي، و هرگز در بلندي قامت نمي تواني به کوه ها برسي.همه اينها گناهش نزد پروردگار تو منفور است.
*کساني که از گناهان بزرگ و زشت کاري ها جز لغزش هاي کوچک دوري مي کنند يقيناً آمرزش پروردگارت گسترده و وسيع است. او به شما از هنگامي که شما را از زمين به وجود آورد و از هنگامي که در شکم مادرانتان جنين بوديد، داناتر است؛ پس خودستايي نکنيد. او به کسي که پرهيزکاري پيشه کرده است، آگاه تر است.
*هيچ مصيبتي در زمين و نه در وجود شما روي نميدهد مگر اينكه همه آنها را قبل از آنكه زمين را بيافرينيم در لوح محفوظ ثبت است و اين امر براي خداوند آسان است.تا بر آنچه از دست شما رفت، تأسف نخوريد، و بر آنچه به شما عطا کرده است، شادمان و دلخوش نشويد، و خدا هيچ گردنکش خودستا را دوست ندارد.
*چه بسيار آبادي ها که از فرمان پروردگارشان و فرستادگانش روي برگرداندند، پس ما آنان را به حساب سختي محاسبه کرديم و به عذاب بسيار شديدي عذاب نموديم؛
*و آنان کيفر سنگين کفر و کبرشان را چشيدند و سرانجام کارشان خسارت بود.
*خدا براي آنان عذابي سخت آماده کرده است، پس اي خردمندان مؤمن! از خدا پروا کنيد. به راستي خدا به سوي شما وسيله تذکر نازل کرده است.
نظرات شما عزیزان:
